– مقدمه :

در اجرای اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از جمله بند «ب» اصل دوم و بندهای 3 و 13 اصل سوم و ایجاد شرایط تحقق بند 4 همین اصل و نیز اجرای اصل سی ام و بند 7 اصل چهل و سوم و ایجاد شرایط تحقق بندهای 8 و 9 این اصل و اصول دیگر و با توجه به گسترش روز افزون دانش و کاربرد مهندسی کامپیوتر در زمینه های سخت افزار، نرم افزار ، فناوری اطلاعات در زندگی بشر، پس از بررسی و مطالعه پیشرفتها و نیازهای کشور ، دوره کارشناسی مهندسی کامپیوتر با مشخصات زیر تدوین شده است:

– تعریف و هدف :

دوره کارشناسی مهندسی کامپیوتریکی از مجموعه های آموزش عالی در زمینه فنی و مهندسی بوده و هدف آن تربیت افراد مستعدی است که بتوانند با آگاهی علمی و فنی کافی از عهده وظایف طراحی، برنامه نویسی و توسعه، نظارت، مدیریت و نگهداری از سیستم های کامپیوتری در زمینه های مرتبط برآیند و آماده تحصیل در مقاطع بالاتر باشند. بر همین مبنا برنامه درسی دوره مرکب از دروس نظری، آزمایشگاهی، کارگاهی و کارآموزی و پروژه است.

– نقش و توانایی :

فارغ التحصیلان این دوره آمادگی و مهارت های زیر را بدست خواهند آورد :

– مهارت کافی در شناخت، نحوه عملکرد و چگونگی نگهداری و بهره برداری از سیستم های نرم افزاری و کنترل و اجرای پروژه ها در گرایش مربوطه به ویژه بصورت گروهی

– فراگیری مستمر، شناسائی و بهره برداری تکنولوژی های جدید، به ویژه فناوری اطلاعات، و ارزیابی آنها بمنظور کاربرد در طراحی و توسعه و نوآوری

– شرکت در پروژه های صنعتی، تحقیقاتی و بررسی های فنی در زمینه گرایش تخصصی

– کسب توانایی های لازم جهت تجزیه و تحلیل سیستم های نرم افزاری و طراحی آن

– مسئولیت پذیری، علاقمندی به پیشرفت حرفه ای، استقبال از رقابت سالم، برخورداری از وجدان کاری و مهارت های ارتباطی، گفتاری، نوشتاری و رفتاری

– برخورداری از مکارم و فضایل انسانی و کسب درک صحیح از امور فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و احساس مسئولیت در قبال آنها

– ضرورت و اهمیت :

تربیت کارشناسان مهندسی کامپیوتر با توجه به موارد زیر روشن است:

– گسترش و نفوذ روزافزون فناوری و دانش مهندسی کامپیوتر در ابعاد صنعتی، تولیدی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و خدماتی و لزوم نوآوری و به روزرسانی آنها جهت ارتقاء کیفی و توسعه توانایی بهره برداری از مواهب و استعداد ها در این زمینه ها

– لزوم همگامی با پیشرفت های جهانی در این حیطه ها